ผมเป็นลูกชายคนโต และมีน้องสาวอยู่ 1 คน พ่อแม่แยกทางกัน น้องอยู่กับแม่ ส่วนผมอาศัยอยู่กับพ่อและญาติ พ่อผมเป็นคนพิการได้รับเบี้ยคนพิการเดือนละ 800 บาท นั่นจึงทำให้ผมเริ่มทำงานหาเงินตั้งแต่เรียน ม.ต้น และทำเรื่อยมาจนกระทั่งเห็นประกาศรับสมัครงานเป็นผู้ช่วยทันตแพทย์ ซึ่งได้เงินค่อยข้างดี จึงรีบสมัครทั้งที่ไม่มีความรู้พื้นฐานอะไรเลย วันแรกที่ทำงาน ผมรู้สึกว่ามันยากมากๆ กดดันเกินไป จนอยากจะเดินออกจากคลีนิค แต่ก็ฮึบขึ้นมาเพราะ ผมต้องการมีเงินส่งเสียตัวเองเลยทำเรื่อยมาจนครบ 1 ปี ปรากฎว่าผมเกิดติดใจและชอบขึ้นมาจริงๆ เลยครับ จึงตัดสินใจลาออกจากที่เรียนอยู่ เปลี่ยนไปเรียนทันตสาธารณสุข ที่ จ.ขอนแก่น ผมก็เรียนไปด้วยทำงานไปด้วย มีรายได้จากงานที่ทำ แถมยังได้ฝึกความรู้ที่เรียนมาด้วยครับ
ภูมิใจนะครับ การได้รักษาคนไข้ 1 คน ถึงแม้จะเป็นเพียงผู้ช่วย
แต่เราสามารถทำให้คนคนนั้นมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นได้
แม้ว่าผมเป็นเด็กมีปัญหาทางครอบครัว แต่ไม่รู้สึกน้อยใจในโชคชะตาเลยครับ ผมรู้สึกภูมิใจในตัวเองมากๆที่ผมสามารถก้าวผ่านเรื่องราวที่มีแต่อุปสรรคเยอะแยะมากมายมาได้ขนาดนี้ ประสบการณ์ทั้งหมดสอนให้ผมเข้มแข็งและพร้อมรับมือกับ ทุกปัญหาที่จะผ่านเข้ามาในชีวิตของผม
