แรกๆ ยายก็ไม่ค่อยให้ความร่วมมือ แต่หลังจากที่ผมไปมาหาสู่บ่อยๆ พูดคุยกับแก เปิดเพลง ร้องเล่น เต้นให้ดูบ้าง ไม่นานยายก็เริ่มเปิดใจให้ความร่วมมือในการรักษา ทำให้อาการดีขึ้นเรื่อยๆ ผมดีใจมากที่เห็นพัฒนาการของแกมันทำให้คนธรรมดาอย่างผมหัวใจพองโต และรู้สึกถึงคุณค่าในสิ่งที่ได้ร่ำเรียนมา สำหรับผม การทำประโยชน์ให้แก่ผู้อื่นไม่ว่าจะเรื่องใด ก็คือ การพัฒนาตนเอง เพราะว่าเราได้เรียนรู้ที่จะให้ เรียนรู้ที่จะช่วยเหลือผู้อื่น มากกว่าที่จะทำเพื่อตัวเอง เพื่อนหลายๆ คนอาจจะคิดว่าการทำจิตอาสามันเป็นเรื่องที่ยุ่งยาก ไม่รู้จะเริ่มทำกับใคร ทำที่ไหน ทำไปแล้วเราได้อะไร แต่จริงๆแล้วทำจิตอาสาเป็นเรื่องที่ง่ายมาก โดยเราอาจเริ่มจากการช่วยเหลือคนใกล้ชิด คนในครอบครัวโดยที่เราทำด้วยความเต็มใจไม่หวังสิ่งตอบแทน ผมอยากให้พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ นักเรียนทุน ลองมาทำจิตอาสากันนะครับ เชื่อว่าทุกคนจะอิ่มเอมกับความสุขของการเป็นผู้ให้ครับ
ความสุข…
มีความหมายก็ต่อเมื่อได้…แบ่งปัน
