Skip to content

LEARNtoEARN

จินดารัตน์ เปรียญ (ติ้ว)

เห็นพ่อแม่ทำงานหนักทุกวันไม่มีพัก อยู่กลางไร่นาตากแดด เด็กศรีสะเกษอย่าง ‘ติ้ว – จินดารัตน์ เปรียญ’ ก็อยากรีบเรียนให้จบแล้วออกมาทำงานหาเงินช่วยแบ่งเบา เธอติดสปีดความคิดและตัดสินใจทันทีที่รู้ข่าวจากเพื่อนว่า โรงพยาบาลศิริราชเปิดรับสมัครนักเรียนผู้ช่วยพยาบาล

จิรายุ พลอยประดับ (ลูกหมี)

ผมอยู่กับแม่และพี่ชายครับ ส่วนคุณพ่อเสียไปแล้ว ที่บ้านก็ทำอาชีพเกษตร มีสวนยางพารา มีสวนผลไม้แบบสวนผสมที่ปลูกไว้กินเอง ที่บ้านก็บอกให้ผมตั้งใจเรียน อยากเรียนอะไรก็แล้วแต่ผมเลย”

ชนัญณิฏา วงทองเหลือ (ยีนส์)

สู้อะไรจะหนักเท่าสู้ชีวิตไม่มีอีกแล้ว ‘ยีนส์ ชนัญณิฏา วงทองเหลือ’ คอนเฟิร์ม ซึ่งทั้งหมดก็เพื่อครอบครัวทั้งนั้น “หนูอยู่กับแม่และยาย พ่อกับแม่แยกทางกันตั้งแต่เด็ก ยายกับป้าก็ช่วยส่งให้เรียน แล้วก็มีน้องอีก 2 คน

ชมพูนุช โคตรวงค์ (ฟ้า)

ชีวิตบางทีก็แชลเลนจ์หนักจนพังไปเหมือนกัน ‘ฟ้า – ชมพูนุช โคตรรวงค์’ ก็เจอแบบนั้น ตอนแรกครอบครัวก็อบอุ่นดี แต่พอมาวันหนึ่งทุกอย่างก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ

อาทิตยา นะดอก (นิด)

‘นิด – อาทิตยา นะดอก’ เด็กชนเผ่าสุดเก๋ที่โตมาในครอบครัวเล็ก ๆ บนดอยที่เชียงใหม่ รับอากาศบริสุทธิ์ตั้งแต่เด็ก แถมยังเป็นสายเขียว เพราะโตมาพร้อมกับพืชสมุนไพรรอบบ้าน “หนูอยู่กับแม่ค่ะ ตอนนี้พ่อกับแม่ไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว แม่ทำงานอยู่วัดพระธาตุดอยสุเทพ ตอนเด็ก ๆ ก็โตมากับสมุนไพร เพราะรอบบ้านมีเยอะเลย แม่ก็จะสอนให้รู้จักสมุนไพรว่า มีแบบนั้นนะ แบบนี้นะ ก็เลยพอจะมีความรู้ตรงนี้อยู่บ้างค่ะ”

ทรงพล ทองมี (พล)

ใช้ชีวิตชิล ๆ ตามประสาฮอร์โมนวัยว้าวุ่น เห็นพ่อแม่ทำนาเหนื่อย ตอนแรกก็ไม่คิดอะไร พอนานเข้า ‘พล – ทรงพล ทองมี’ ก็เอะใจ “ตอนนั้นผมอยู่ ม.5 เห็นพ่อแม่ทำงานไม่หยุด มีวันนึงผมเห็นเขาตื่นเช้ามาก จะไปไหนกันไม่รู้ ผมก็แอบตามไปดู เห็นแล้วตกใจมาก พ่อแม่ไปรับจ้างดูดส้วม ตักบ่อเกรอะ ตอนนั้นก็คิดเลยว่า ไม่ได้แล้ว…บ้านเราขัดสนขนาดนี้ ต้องรีบเรียนให้จบแล้วทำงานหาเงินมาช่วย”

เมธี เจริญสุข (โย)

ชีวิตตอนเด็กไม่ได้สบาย ‘โย – เมธี เจริญสุข’ ก็เลยมีแรงฮึด วางแพลนอนาคตให้ตัวเองและครอบครัวมาตลอด “ผมเป็นเด็กราชบุรี ครอบครัวก็ฐานะปานกลาง ทำการเกษตรและรับจ้างทั่วไป เรียนโรงเรียนวัดข้างบ้าน วันหยุดเสาร์อาทิตย์ก็ทำงานก่อสร้าง ใช้แรงงานตลอดครับ เหนื่อยเหมือนกัน คิดว่าถ้าไม่ตั้งใจเรียนอนาคตก็อาจเหนื่อยกว่านี้แหละ

ต้นกล้าชุมชน “พรกนก ลาภเกิด” ผู้สืบสานภูมิปัญญางานจักสานผิวไม้ไผ่ -ไร้มอด พัฒนา-ต่อยอด สร้างรายได้ให้ชุมชนอย่างยั่งยืน  

เครื่องจักสานจากไม้ไผ่ในอดีต ได้นำมาใช้เป็นอุปกรณ์เครื่องใช้ในกิจวัตรประจำวันในหลายๆ พื้นที่ของประเทศไทย แม้ว่าในปัจจุบันงานเครื่องจักสานจะมีการพัฒนารูปแบบให้มีความสวยงาม คงทน เพื่อนำมาใช้เป็นของสะสม ของประดับมากขึ้น แต่การผลิตเพื่อใช้งานในพื้นที่ชนบทก็ยังคงมีอยู่ และงานจักสานส่วนใหญ่ เมื่อใช้ไประยะหนึ่งมักจะพบปัญหา “มอด” กัดกินผิวไม้ที่นำมาใช้จักสาน ทำให้อุปกรณ์เครื่องใช้ชิ้นนั้นชำรุด

กิตติชัย รำกลาง (โหนด)

เพียงแค่ชั้น ป.4 ‘โหนด – กิตติชัย รำกลาง’ ก็ต้องแพ็กกระเป๋าย้ายจากโคราชไปอยู่กับป้าที่ภูเก็ต จากอีสานลงสู่ใต้ ไกลเอาเรื่อง เพราะพ่อแม่แยกทางใครทางมัน ไม่มีใครส่งให้เรียน แต่ในโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีที่คุณป้าไม่มีลูกก็เลยดูแลโหนดอย่างดีไม่ต่างจากลูกแท้ ๆ

ปารเมศ สายสุทธิ  (น้อย)

เชฟตัวจิ๋วสกิลไม่ธรรมดา อยู่บ้านย่าที่ขายอาหารตามสั่ง ‘น้อย – ปารเมศ สายสุทธิ’ เลยชอบทำอาหารจนกลายเป็นเชฟตัวจิ๋วที่สกิลไม่ธรรมดา “ผมทำอาหารตั้งแต่เด็ก ทำเสร็จก็ถ่ายรูปลงเฟซบุ๊กจนมีเชฟมาเห็นแล้วชวนไปลงแข่ง โชคดีมีเชฟสนับสนุนให้เรียนแต่งหน้าเค้ก ผมก็เริ่มทำเค้กวันเกิดขายตั้งแต่ ม.2”